«Μας ξέχασαν». Είναι η μόνιμη επωδός των πλημμυροπαθών στα χωριά της Καρδίτσας όταν αναφέρονται στο κεντρικό και το τοπικό κράτος, αλλά και τα ΜΜΕ. Σαράντα μέρες μετά την σαρωτική επέλαση του Ντάνιελ η καταστροφή στη Θεσσαλία μοιάζει να έχει εξαφανιστεί από τη δημόσια ατζέντα. Και οι σποραδικές αναφορές στα Μέσα Ενημέρωσης αφορούν πλέον αναπαραγωγή των δελτίων Τύπου του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας για τα ποσά που καταβάλλονται στο πλαίσιο της πρώτης αρωγής.
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, τα θύματα της κλιματικής κρίσης και της παντελούς αδιαφορίας της πολιτείας για την ανθρώπινη ζωή παλεύουν με τις λάσπες. Πολλοί δεν έχουν πάρει τα 6.600 ευρώ που δίνονται ως βοήθημα για τα τρέχοντα έξοδα. Τα χωριά της Καρδίτσας που επλήγησαν σφοδρά από την πλημμύρα, παραμένουν βυθισμένα στο σκοτάδι. Οι κάτοικοί τους που τα εγκατέλειψαν, προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα όπως όπως στις γύρω πόλεις και κωμοπόλεις. Γυρίζουν με κάθε ευκαιρία στα σπίτια τους και προσπαθούν να βρουν πού θα πατήσουν για να κάνουν μια νέα αρχή. Μόνοι ή με τη βοήθεια εθελοντών πετούν έξω από το σπίτι έπιπλα, στρώματα, ρούχα, συσκευές, κάδρα και παιχνίδια. Κάποιοι με γάντια και μάσκες, άλλοι απλώς με πρόχειρα ρούχα, πλένουν με όση πίεση έχει το λάστιχο τους εσωτερικούς τοίχους των σπιτιών τους. Οι γραμμές της λάσπης περνούν το κλιματιστικό και φτάνουν ως το ταβάνι.
Πολλά παράδοξα θυμίζουν τι προηγήθηκε: Αχυρόμπαλες στις στέγες, δεξαμενές πετρελαίου πεταμένες σαν παιχνίδια, ακόμα και ένας κάδος στην ταράτσα κατοικίας. Στα προαύλια των εκκλησιών στασίδια, εικόνες και ψαλτήρια στεγνώνουν στον φθινοπωρινό ήλιο.
Τα χωράφια παραμένουν πλημμυρισμένα ή γεμάτα λάσπη, πέτρες, ξύλα και άλλα φερτά υλικά. Μεγάλες εκτάσεις με βαμβάκι καταστράφηκαν λίγο πριν τη συγκομιδή, αποκτώντας ένα βαρύ καφέ χρώμα. Καρούλια και λάστιχα έχουν διασκορπιστεί παντού. Η ορμή του νερού έχει ξηλώσει φράχτες και περιφράξεις, ενώ στις καλλιέργειες έχει αποτυπωθεί η φορά που τους έδωσε το δυνατό ρεύμα. Τα δέντρα έχουν σαπίσει ως το ύψος που έφτασε το νερό της πλημμύρας. Ό,τι πράσινο έχει απομείνει στις κορυφές τους, πιθανότατα είναι θέμα χρόνου να πάρει το ίδιο καφέ χρώμα.
Οι κάτοικοι των χωριών που επλήγησαν σφοδρότερα έχουν μετακομίσει ήδη στον Παλαμά ή την Καρδίτσα. Άλλοι εξετάζουν πιο μακρινούς προορισμούς: Ακόμα και τη Γερμανία. Παλεύοντας χρόνια με τη φτώχεια, δέχτηκαν ένα συντριπτικό πλήγμα από την πλημμύρα. Καταγγέλλουν την παντελή απουσία του κρατικού μηχανισμού, και εξαίρουν τις προσπάθειες των εθελοντών.
Βρεθήκαμε στα χωριά της Καρδίτσας το Σαββατοκύριακο 21-22 Οκτωβρίου. Σαράντα μέρες μετά την καταστροφή, οι κάτοικοι σε Παλαμά, Βλοχό, Κεραμίδι και Μεταμόρφωση ήταν κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να μιλήσουν για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους. Διηγούμενοι, βίωναν ξανά όσα έζησαν εκείνες τις μέρες που χώρισαν τη ζωή τους σε πριν και μετά.
Τα ρεπορτάζ που θα ακολουθήσουν αποτελούν μια προσπάθεια αποτύπωσης όσων είδαμε, ακούσαμε και μάθαμε τις 48 ώρες που περάσαμε στα χωριά του Κάμπου.
Γιώργος Μουρμούρης
Γιώργος Βασιλείου
Ορφέας Μπούσουλας