Το Θέατρο Αλκμήνη παρουσιάζει την παράσταση του Γιώργου Σκούρτη «Οι Εκτελεστές», σε σκηνοθεσία Τριαντάφυλλου Δελή.
Ο Γεώργιος Σκούρτης στα έργα του πραγματεύεται το δίπολο Πολίτης/Εξουσία, καταγγέλλει την κοινωνικοπολιτική αδικία και ταυτόχρονα εμβαθύνει ψυχολογικά στις διαπροσωπικές σχέσεις των χαρακτήρων του στους οποίους αποδίδει υπαρξιακές ανησυχίες.
«Οι Εκτελεστές» δεν εκφεύγουν από τη θεματολογία αυτή. Είναι μία ιστορία βίας και αναρχίας. Τρία αδέρφια, ο Κοσμάς (Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου), ο Παύλος (Λυκούργος Μπάδρας) και ο Στέλιος (Βασίλης Τριανταφύλλου) διαπράττουν μία ληστεία, προκειμένου να απελευθερωθούν από ένα σύστημα που τους έχει ξεγράψει και εξυπηρετεί τους λίγους. Κατά τη συμπλοκή που ακολουθεί σκοτώνεται ένας αστυνομικός. Οι στο εξής «εκτελεστές» διαφεύγουν με τη διόλου ευκαταφρόνητη λεία των 300.000 ευρώ και βρίσκουν καταφύγιο στην Πεντέλη, όπου και εκτυλίσσεται η ιστορία.
Το κείμενο αποσκοπεί να ψυχογραφήσει τους ήρωες μέσα από την μεταξύ τους αλληλεπίδραση, αναθέτοντας τους τρείς διακριτούς ρόλους, αυτόν του μαχητή, αυτόν του παρατηρητή και αυτόν του παραιτημένου. Αυτό επιτυγχάνεται κατά τα 2/3. Ο Παύλος είναι ένας οργίλος, δραπέτης, μάλλον άξεστος και απλοϊκός, ωστόσο ευαίσθητος. Αγαπάει μέχρις εσχάτων την οικογένειά του, έχει τη δύναμη της συγχώρεσης και μια κάποια καλλιτεχνική πτυχή, που προσφέρει μία γλυκιά-χιουμοριστική πινελιά στο έργο. Ο Στέλιος είναι η καλλιτεχνική ψυχή, ο ευαίσθητος ειρηνοποιός-χρήστης ναρκωτικών, που παρά τη θολούρα τους, έχει τη διαύγεια να αναγνωρίζει αλήθειες. Ο Κοσμάς είναι μία πιο δύσκολη περίπτωση, ο διανούμενος, ο φλογερός επαναστάτης, ο συνεπαρμένος από τις αναρχικές ιδεολογίες με τις οποίες αυτογαλουχήθηκε, απογοητευμένος από το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, καταλήγει σε ένα πολιτικό και υπαρξιακό αδιέξοδο, το οποίο αντιμετωπίζει με μία «ανυπαρξιακή» λύση, στην οποία καταδικάζει και τα αρχικώς ανίδεα αδέρφια του. Η ύστατη απέλπιδα αλλά επαναστατική του πράξη, ένα μεσαίο δάχτυλο χωμένο βαθειά στον κώλο της εξουσίας. Δύσκολο εγχείρημα να παρουσιαστεί ένας τέτοιος άνθρωπος μέσα σε 80 μόλις λεπτά.
Ως θεατής θεώρησα περιττό και αδιάφορο το κομμάτι της ιστορίας που αναφερόταν στην Ανώνυμη με την οποία ήταν ερωτευμένοι και οι τρείς αδερφοί. Επίσης στις αποκαλύψεις που ελάμβαναν χώρα, για παράδειγμα, ποιανού σφαίρα σκότωσε τον αστυνομικό ή ποιος αποκάλυψε που κρυβόταν ο Παύλος και οδήγησε στην σύλληψή του, η αγωνία δεν κλιμακωνόταν, ώστε να ντύσει τις αποκαλύψεις με ένταση. Ένιωθα σε πολλές περιπτώσεις ότι δίνονταν απαντήσεις σε ερωτήματα που δεν τέθηκαν ή σε ερωτήματα τα οποία δεν πλασαρίστηκαν ως αρκετά σημαντικά ώστε να χρίζουν μιας απάντησης.
Στα θετικά, η μουσική επένδυση που ταίριαξε, το σκηνικό και οι ερμηνείες. Θα ξεχώριζα προσωπικά την ερμηνεία του Βασίλη Τριανταφύλλου, ο οποίος έπειθε ως εθισμένος, από τον τρόπο που κινούταν στο χώρο μέχρι την σπασμένη και συγκεχυμένη ομιλία του.
Συνολικά, μία αξιοπρεπής παράσταση, την οποία είδα ευχάριστα.
Θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 8-12), από 06/10 & κάθε Τετάρτη στις 21:00
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Γιώργος Σκούρτης
Σκηνοθεσία: Τριαντάφυλλος Δελής
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Παυλίδης
Φωτιστής: Δημήτρης Κοκολινάκης
Κινησιολογία: Πασχαλιά Ακριτίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Σγουράκη
Δημ. Σχέσεις: Άντζυ Νομικού – angienomikou@gmail.com
Στίχοι-Μουσική : Στέλιος Σαλβαδόρ
Ραδιοφωνικές φωνές : Ιωάννης Απέργης, Λυδία Σγουράκη
Ηθοποιοί: Λυκούργος Μπάδρας, Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου, Βασίλης Τριανταφύλλου